دوستت دارم
دخترکم چند وقت است راه به راه می آید کنارم و با زبان کودکانه اش ، بغلم می کند
و میگوید : (مامان خیلی دوستت دارم )
(مامان مهربونم عاشقتم )
من می مانم و قلبی که نمی داند الان باید بایستد از خوشحالی یا تند تند بزند از ذوق زدگی .
توی این سه سال ورد زبان من بی بهانه و با بهانه (دوستت دارم) بوده و حالا
انعکاس صدای خودم از ذهن پاک دخترم دارد به من می رسد
و چه طنین دلنشین تری شده است در این رفت و برگشت.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی