دلنوشته...

وقتی از تمام روزهای تکراری زندگی خسته میشوم، تنها یک لبخند تو ،  یا حتی نه، یک گریه معصومانه ات کافی است تا دوباره امید در من زنده شود.

بزرگ تر که شوی خوبتر خواهی فهمید که برای هر انسانی حتی اگر مادر باشد، روزهای بی روح و بی حوصله ای هست که شاید حضور فرشته ای چون تو، نگذارد مادر از پا درآید...

امیدم! نور دیدگانم !

با وجودت شاد و خرسندم و دست مریزاد بر خالق توانایت که تو را زیباترین موجود خلق کرد تا زیبایی های زندگی ام را مدیونت باشم.